Zawsze mnie dziwi, gdy autorzy literatury science fiction korzystają z gotowych schematów. Przecież to, obok fantastyki, dający największe pole do popisu fantazji gatunek. W SF można wszystko — można wywrócić do góry nogami świat, można go zniszczyć, albo stworzyć swój własny, alternatywny, nieprzypominający niczego, co powstało do tej pory. Z takiej możliwości chętnie korzysta Philip K.
Niezwykle rzadko czytam literaturę kobiecą, ponieważ jest to gatunek, do którego prawie w ogóle mnie nie ciągnie. Mam jednak małą garstkę autorów, po których sięgam, gdy jakimś trafem najdzie mnie ochota na miłosną historię. Są to m.in. Jojo Moyes, Maria Nurowska i Janusz Leon Wiśniewski. Bodajże najpopularniejszą książkę tego ostatniego — „Samotność w sieci” —
Czasem, żeby zrobić krok w przód, trzeba zrobić dwa kroki w tył. Czasem, żeby spojrzeć z otwartą przyłbicą w przyszłość, należy zamknąć trudne sprawy z przeszłości. Ostatnio coraz chętniej sięgam po komiksy i powieści graficzne. Niektóre historie poruszają mnie równie bardzo, jak proza. Tak też było w przypadku „Podwodnego spawacza” Jeffa Lemire. Główny bohater tej
Nie przepadam za opowiadaniami, bo jest to forma literacka, która pozostawia we mnie niedosyt. W powieściach cenię sobie to, że mogę pozostać z ich bohaterami nieco dłużej. W przypadku opowiadań, gdy tylko wsiąknę w daną treść, zaraz ona się kończy, pozostawiając po sobie jakiś rodzaj pustki. Nie inaczej było z „Opowiadaniami bizarnymi” Olgi Tokarczuk. Czym
W domach na Dolnym Śląsku, w województwie lubuskim, opolskim, czy zachodniopomorskim nietrudno odnaleźć niemieckie napisy, na przekazywanej z pokolenia na pokolenie zestawie obiadowej można dostrzec po latach swastykę, a pomiędzy podwórkami straszą cmentarze o zapadniętych płytach nagrobnych. To pozostałości po Niemcach, którzy po II wojnie światowej zostali wypędzeni ze swoich mieszkań, aby mogli się do
Bardzo rzadko czytam komiksy i powieści graficzne, ale czasem w mojej bibliotece trafia się absolutna perełka i nie potrafię się powstrzymać, żeby po nią nie sięgnąć. Tak właśnie było w przypadku absolutnie fenomenalnej historii, czyli grubego tomu „Encyklopedii Wczesnej Ziemi”. Głównym bohaterem i jednocześnie narratorem jest młody chłopak z przypominającej wioskę Eskimosów krainy Nord. Wyrusza
Uwielbiam teorie spiskowe, zagadki ludzkości i wszystko, co jest związane z tajemnicami. Fascynują mnie paranormalne opowieści o duchach, dziwnych siłach i kosmicznej potędze starożytnych cywilizacji. Wiem, że większość z tych historii to bujda na resorach, ale niektóre z nich rozbudzają wyobraźnię ludzi na całym świecie. Autor w bogato ilustrowanej i naprawdę ładnie wydanej książce przedstawia
Kiedy Polak na emigracji popełni jakieś przestępstwo, u nas w kraju jest od razu o nim głośno. Jednak o tej sprawie mówiły nie tylko polskie media, ale i zagraniczne, bo to była niezwykle przerażająca zbrodnia. Ojciec, głowa rodziny, podczas leniwego niedzielnego popołudnia przy grillu zamordował żonę, troje dzieci, teścia i przyjaciółkę żony. Co się zdarzyło na
Gehenna w zabrzańskim ośrodku wychowawczym trwała ponad trzydzieści lat. Zamykanie w izolatce, bicie, znęcanie się psychiczne, molestowanie i gwałty. Gdyby nie pewna tragedia — zamordowanie małego chłopca — być może te okropieństwa nigdy nie wyszłyby na światło dzienne. A najgorsze jest, że to okrutne krzywdzenie dzieci odbywało się za przyzwoleniem, a nawet pod nadzorem sióstr
Każdy człowiek jest inny, to truizm, jednak rządzą nami schematy, które w psychologii są nazywane typami osobowości. Czyli coś, co jest powtarzalne, przewidywalne, coś, co łączy nasze lęki, relacje z innymi osobami i sposoby postępowania w danych sytuacjach. Jak się dowiedzieć, który typ osobowości reprezentujemy? Można na przykład sięgnąć po książkę „Twój psychologiczny autoportret” Johna
