Po przeczytaniu „Tatuażysty z Auschwitz” z dużą ostrożnością podeszłam do kolejnej książki Heather Morris, ale postanowiłam dać jej szansę. Miałam nadzieję, że po fali krytyki na temat niezgodności z faktami, dotyczącymi losów tytułowego tatuażysty, autorka weźmie sobie do serca uwagi czytelników oraz historyków i „Podróż Cilki” opisze zgodnie z rzeczywistością. Niestety pomyliłam się. Cilka ma
Jedni szefowie są lepsi, inni gorsi, ale gdy trafiamy na przełożonego, który jest diabłem w ludzkiej skórze i choćbyśmy się nie wiem, jak bardzo starali, próbuje uprzykrzyć nam życie każdego dnia, zwykła praca może okazać się prawdziwym piekłem. Większość ludzi w takiej sytuacji rzuci wypowiedzeniem i czym prędzej ucieknie, ale są i tacy, którym tak
Czasami w naszym życiu pojawiają się takie powieści, o których marzymy, żeby zamiast literacką fikcją okazały się prawdą. Są tak cudowne, tak zapierające dech w piersiach, a przy tym tak autentyczne, że z całego serca kibicujemy bohaterom, jakby istnieli w rzeczywistości. Do takich niesamowitych książek śmiało mogę zaliczyć debiutancką powieść Arthura Goldena, czyli „Wyznania gejszy”. Miejsce
Margaret Atwood to pisarka znana i wielokrotnie wyróżniana prestiżowymi nagrodami literackimi, m.in. Nagrodą Bookera. W swojej twórczości często dotyka tematyki feministycznej, a jej najbardziej znana książka to dystopijna „Opowieść podręcznej”. Pod koniec ubiegłego roku w polskich księgarniach pojawił się zbiór opowiadań tej cenionej autorki. Sięgając po „Kamienne posłanie”, miałam wysokie oczekiwania, jednak niestety tym razem
Niezwykle rzadko czytam literaturę kobiecą, ponieważ jest to gatunek, do którego prawie w ogóle mnie nie ciągnie. Mam jednak małą garstkę autorów, po których sięgam, gdy jakimś trafem najdzie mnie ochota na miłosną historię. Są to m.in. Jojo Moyes, Maria Nurowska i Janusz Leon Wiśniewski. Bodajże najpopularniejszą książkę tego ostatniego — „Samotność w sieci” —
Relacje z rodzicami mają ogromny wpływ na nasze życie. To, jak nas traktowali za dziecka, jakie więzi nas z nimi łączą oraz jakie zasady nam wpoili, determinuje nasze decyzje. Czasem rodzice wywierają tak duży nacisk na swoje dzieci, że te, będąc dorosłymi ludźmi, nie potrafią samodzielnie kierować swoim losem, nie oglądając się na matkę lub
Rzadko kiedy sięgam po literaturę kobiecą, bo zazwyczaj trafiam na schematyczne powieści o prostej fabule z rodzaju: ona pokochała jego, a on nią i wszyscy żyli długo i szczęśliwie. Książki te zazwyczaj różnią się od siebie tylko tłem i kreacją bohaterów, a pozostałe elementy są na jedno kopyto. Jednak powieść Poli Styx „Jesień pod muchomorem”
Elena Ferrante uznawana jest za jedną z najlepszych współczesnych włoskich pisarek. Najlepszych i najbardziej tajemniczych. Nikt bowiem nie wie, kim tak naprawdę jest autorka. Pojawiają się nawet spekulacje, że może być mężczyzną. Twórczyni serii neapolitańskiej, rozpoczynającej się książka „Genialna Przyjaciółka”, tworzy pod pseudonimem, nie odbiera nagród, nie uczestniczy w spotkaniach i nie udziela wywiadów. Niektórzy nazywają
Relacje rodzinne bywają bardzo trudne. Gdy w grę wchodzą tajemnice, zazdrość, ukryte romanse, przemoc i zagadkowa śmierć sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej. Delia utonęła w morzu w urodziny swojej córki. Miała na sobie koronkową bieliznę, której nigdy dotąd nie nosiła. Amalia nie wierząc w samobójczą śmierć matki, postanawia prześledzić jej ostatnie dni życia. Próbuje dojść
Przy pierwszej części ryczałam ze śmiechu, przy drugiej często parskałam, przy trzeciej zaś… zaśmiałam się tylko raz. Evžen Boček w „Arystokratce na koniu” nie pokazał nic nowego i zamiast powiewu świeżości zawiało nudą. A szkoda! Tytułowa Arystokratka to dziewczyna, która wraz z rodziną przeprowadziła się do odziedziczonego zamku w Czechach. Ojciec sknera, matka wariatka, patologiczna guwernantka
