Książki na Mikołajki – pomysły na prezent
Mikołajki zbliżają się wielkimi krokami. Jednym z najbardziej sprawdzonych prezentów jest książka. Przygotowałam dla Was listę tytułów, które możecie podarować swoim bliskim. Wszystkie z polecanych książek czytałam i mogę je Wam zarekomendować z czystym sumieniem. Zwróćcie jednak uwagę, czy obdarowywany nie posiada ich już w swojej biblioteczce, nie ma bowiem nic gorszego niż nietrafiony prezent. To tylko moje sugestie przypisane poszczególnym członkom rodziny, oczywiście konfiguracja jest tu dowolna.
Prezent dla mamy:
Lou Clark straciła pracę, którą lubiła. Jest jedną z żywicielek rodziny, więc szybko musi poszukać innego, w miarę dobrze płatnego zajęcia. Zgłasza się do urzędu pracy, ale nie ma tam żadnej oferty, która byłaby odpowiednia. Żadnej oprócz opieki nad niepełnosprawnym mężczyzną. Mimo, że nie jest to szczyt jej marzeń, ani nawet nie interesuje ją taki zawód, w akcie desperacji godzi się na przedstawioną propozycję. Sądzi, że będzie opiekunką w domu jakiegoś leciwego pana, ale trafia na niewiele starszego od siebie chłopaka, który został całkowicie sparaliżowany w trakcie wypadku. Jej podopieczny Will jest niechętnie nastawiony do swojej nowej pracownicy. I nic dziwnego. Lou dziwacznie się ubiera, cały czas papla i w dodatku proponuje rozrywki, na które mężczyzna nie ma ochoty ani siły.
Córka Kasi i Sebastiana poskarżyła się w szkole, że została uderzona. Rodzice walczyli o jej odzyskanie kilka miesięcy, mogli z nią rozmawiać tylko w obecności tłumacza. Dwoje dzieci Joli nie mówi w ogóle po polsku. Kobieta tak wystraszyła się interwencji Barneveretu, że nie uczyła ojczystego języka urodzonych w Norwegii dzieci. Karolina była normalną nastolatką, wprawdzie buntowała się, ale nie miała większych problemów. Zgłosiła się do Barneveretu bo chciała dostawać większe kieszonkowe u norweskiej rodziny zastępczej. Wyczuła w tym interes. Miała słabe relacje z matką, choć w domu nie działo się nic złego. Tułała się od jednej rodziny do drugiej, zaczęła eksperymentować z narkotykami, spotykać się z podejrzanymi znajomymi. Została zgwałcona, próbowała zabić swoją biologiczną matkę i zwariowała. Do dziś leczy się w zakładzie psychiatrycznym – to wszystko pod czujnym okiem instytucji zajmującej się wspieraniem dzieci i młodzieży. Anders Breivik, który zamordował 69 osób na wyspie Utoya też był zgłoszony do Barneveretu, ale nikt się nim nie zainteresował…
Wanda Rutkiewicz, Halina Krüger-Syrokomska, Anna Okopińska, Dobrosława Miodowicz-Wolf, Alicja Bednarz, Ewa Panejko-Pankiewicz, Joanna Piotrowicz, Kinga Baranowska, Agnieszka Bielecka, Izabela Czaplicka, Aleksandra Dzik, Katarzyna Skłodowska, Małgorzata Jurewicz oraz Sylwia Bukowicka to kobiety, które zapisały się na kartach historii himalaizmu. Nie można im odmówić odwagi, determinacji w dążeniu do celu oraz… ryzykanctwa.
Zdobycie ośmiotysięcznika to ogromne wyzwanie, ale niektórym z polskich himalaistek to nie wystarczało, chciały więcej i więcej… cały czas podwyższając poprzeczkę. Po zdobyciu jednej góry, przychodziła kolej na następną i następną. Później dochodziły różne metody podejścia, coraz trudniejsze ściany, coraz szybszy czas przejścia, ilość zdobytych szczytów, wyprawy zimowe i tak bez końca, dopóki nie dochodziło do tragicznego w skutkach wypadku, albo w głowie nie zaświecała się lampka, że już wystarczy, że to już koniec przygody z górami wysokimi.
Prezent dla taty:
Mikołaj i Justyna są małżeństwem po przejściach. On – były ćpun. Ona – zdradziła go ze swoim szefem. On jest pisarzem, ale ma niemoc twórczą, ona jest dziennikarka, ale właśnie została zwolniona z pracy. Nie mają dzieci, ale mają wspólny kredyt. I to ich wciąga w coraz większą otchłań. Aby związać koniec z końcem, wyprowadzają się do jego despotycznego ojca do zapyziałego Zyboku pod Olsztynem. Mikołaj ojca nie znosi, Justyna nie znosi niczego, co jest związane z prowincją – lasów, jezior i małomiasteczkowości. Muszą się uporać z nową rzeczywistością, ze zdradą Justyny, z problemami Mikołaja. Jemu Zybork kojarzy się tylko z jednym, przez co jego życie legło w gruzach – ze śmiercią byłej dziewczyny Darii. Może, gdyby wtedy za nią poszedł, wszystko byłoby inaczej, ale nie poszedł. Daria została zgwałcona i zamordowana. Mimo że Zybork to miasteczko zabite dechami, to dużo się w nim dzieje. Tomasz Głowacki, ojciec Mikołaja, wraz z innymi mieszkańcami próbuje obalić urzędującą burmistrz, a wokół, w niewyjaśnionych okolicznościach zaczynają znikać ludzie. Mikołaj i Justyna, mimo swoich problemów, mimowolnie muszą uczestniczyć w życiu miasteczka, do którego wrócili.
Młode małżeństwo Louis i Rachel Creed przeprowadzają się z dwojgiem dzieci oraz kotem Churchem do małego miasteczka Ludlow w stanie Maine. Szybko przyzwyczajają się do życia w lokalnej społeczności. Louis dostaje pracę, jako uniwersytecki lekarz i zaprzyjaźnia się ze starszym mężczyzną Judem Crandallem, który przypomina mu ojca. Pewnego dnia Jud pokazuje rodzinie nietypowy cmentarz, gdzie dzieci chowają swoich pupili, dbają o ich prowizoryczne, choć starannie przygotowane groby i koszą trawę na równej ścieżce. U bramy wisi tabliczka z napisem „Cmętarz Zwieżat”. Ellie – córka Louisa i Rachel – jest zszokowana tym widokiem. Nigdy nie spotkała się z pojęciem śmierci. Martwi się, że jej kot kiedyś umrze. Rachel jest przeciwna zbyt wczesnemu uświadamianiu dziewczynki w tych kwestiach, ale Louis upiera się, że na ten temat należy porozmawiać. Wkrótce do uniwersyteckiego centrum medycznego trafia ciężko ranny student, który w przedśmiertnych drgawkach ostrzega Louisa, by nie przekraczał wiatrołomu za Cmętarzem Zwieżąt. Po tym wydarzeniu mężczyzna ma koszmarne sny, które mieszają się z rzeczywistością…
Zodiac Island – ogromny park rozrywki kiedyś tętnił życiem. Były tu karuzele, strzelnice i gabinet luster. Idealne miejsce dla rodzin z dziećmi. Został zamknięty dopiero po trzecim morderstwie. Przestępca wśród tłumu wyławiał samotne matki i okrutnie zabijał na oczach ich dzieci. Po latach bogaty inwestor zamierza wykorzystać złą sławę tego miejsca i stworzyć Park Morderców, w którym będą znajdować się autentyczne przedmioty należące do skazanych. Wyselekcjonowana grupa dziennikarzy zostaje zaproszona do udziału w testowym pokazie. Dwanaście osób, które są singlami, mają za zadanie zagrać w grę, która polega na „mordowaniu”. Ten, kto „zginie” musi wrócić do domu. Tylko trzymanie się blisko siebie pozwala na przetrwanie, a to ma ułatwić zacieśnienie kontaktów i nawiązywanie intymniejszych relacji. Dość szybko jednak zabawa wymyka się spod kontroli…
Prezent dla siostry:
Marysia Kawczak przeprowadza się z małego Japiszowa do Wałbrzycha trzy miesiące przed zakończeniem podstawówki. Dziewczyna dobrze się uczy, jest bardzo religijna i pomaga mamie przy czwórce rodzeństwa. Rodzina Marysi jest dość stereotypowa: ojciec, ciężko pracujący górnik, nadużywający alkoholu, schorowana, udręczona codziennymi obowiązkami matka oraz piątka dzieci: dziesięcioletni Tadzio, młodsze bliźniaczki Zosia i Krysia, najmłodszy niewidomy Zenuś i ona, Marysia. Pierwszy dzień w nowej szkole dla bohaterki nie okazuje się zbyt szczęśliwy. Nie dość, że omal nie spóźnia się na lekcję, to w dodatku wpada na największego klasowego rozrabiakę i przewraca go, przez co zostaje wyśmiana przez swoją nową klasę. Piętnastolatka szuka jakiejś życzliwej duszy. Jej uwagę przyciąga piękna Ewa, ale to ubrana w cygańskie stroje Kasia bierze ją pod swoje skrzydła. Między dziewczętami zaczyna rodzić się niecodzienna przyjaźń.
Młoda matka, mieszkanka warszawskich przedmieść, pracująca na umowach śmieciowych zachodzi w ciążę. Ma skłonność do depresji, a po urodzeniu syna cierpi na depresję poporodową. Nie użala się, nie odrzuca swojego dziecka, sama podkreśla, że kocha je ponad życie, ale nie może poradzić sobie z nową rzeczywistością. Wszystkie frustracje wyładowuje na kompulsywnym sprzątaniu i na… mężu. Mężczyzna zmęczony atakami furii wraca do domu coraz później, zostawiając ją samą z piętrzącymi się obowiązkami. Kobieta próbuje znaleźć dla siebie chociaż chwilę wytchnienia, ucieka do supermarketów i centrów handlowych, bo to jedyne miejsca, które są przystosowane dla młodych matek z dziećmi i w których może posiedzieć wśród ludzi. Ciężko jej znaleźć inne rozrywki przy tylu sprawach na głowie, przy pogłębiającym się rozdrażnieniu i przy chronicznym braku pieniędzy. Zgłasza się do psychiatry, przepisane tabletki pomagają jej uporać się z depresją, ale przy kolejnym dziecku sytuacja się powtarza…
Diabolika to genetycznie zmodyfikowana istota, stworzona po to by służyć jednej wybranej osobie, która zostanie jej przydzielona. Diaboliki są śmiertelnie niebezpieczne. To osobiści ochroniarze swojego pana, gotowe wyrwać serce gołymi rękami temu, kto stanowi dla niego zagrożenie. Diaboliki kochają swojego właściciela i są do niego przywiązane, dzięki specjalnej reakcji chemicznej, wywoływanej w momencie połączenia morderczej istoty z człowiekiem, którego mają chronić. Diabolik oprócz siły, drapieżności oraz kilku modyfikacji, kluczowych dla walki z przeciwnikiem, nie różni nic od przeciętnych ludzi. Podobnie wyglądają, podobnie się zachowują, podobnie mówią. Z tą różnicą, że są zabójczo groźne.
Prezent dla brata:
Aplikant Kordian Oryński trafia na praktykę do znanej warszawskiej kancelarii prawniczej Żelazny & McVay. Jego patronką zostaje Joanna Chyłka – prawniczka o nieugiętym charakterze i ciętym języku. Wspólnie muszą bronić syna bogatego biznesmena, który podejrzany jest o brutalne morderstwo dwóch osób. Mężczyzna spędził dziesięć dni w mieszkaniu obok okaleczonych ciał. Oskarżony nie chce zeznawać, nie przyznaje się do winy, ale też nie twierdzi, że jest niewinny. Para prawników ma niełatwy orzech do zgryzienia. Musi stać w obronie klienta, który nie jest skory do współpracy. Sprawa jest niejasna oraz skomplikowana i ewidentnie ma drugie dno, które pozostaje nieodkryte.
Główny bohater Roger Brown jest królem wśród łowców głów. Nigdy nie zarekomendował kandydata, który zostałby odrzucony przez klienta. W pracy idzie mu doskonale, ale nie zarabia tyle, aby utrzymać wymagającą, acz piękną żonę. Musi wobec niej odkupić swoją wielką winę, w przeszłości skłonił Dianę do aborcji. Aby żyć jak prawdziwy król musiał znaleźć sobie dodatkowe, bardzo niebezpieczne zajęcie. Roger stosując podczas rozmów kwalifikacyjnych metodę przesłuchań wykorzystywaną przez CIA, wyciąga w z pozoru niewinnej dyskusji informację o posiadanych przez kandydatów dziełach sztuki. Następnie w zmowie z szefem firmy ochroniarskiej kradnie je i sprzedaje na czarnym rynku. W momencie, kiedy łowca głów tonie w długach, pojawia się idealna okazja – nie dość, że trafia mu się doskonały kandydat, to w dodatku przez przypadek znalazł się w posiadaniu poszukiwanego od czasu wojny obrazu Rubensa. Roger może upiec dwie pieczenie na jednym ogniu – zdobyć prowizję za poleconego mężczyznę i go okraść zbijając majątek. Brown jednak nie wie, że trafił mu się bardzo twardy przeciwnik.
Paleontolog Alan Grant od wielu lat zajmuje się wykopaliskami. Mężczyzna wraz ze swoją asystentką Elli pracują odkrywając szkielety dinozaurów. Naukowiec jest światowej klasy ekspertem w swojej dziedzinie. Pewnego dnia otrzymuje zlecenie pracy w parku rozrywki od miliardera, którego od dłuższego czasu interesują te ogromne, prehistoryczne zwierzęta. Początkowo Alan nie chce przyjąć propozycji, ale gdy dowiaduje się, że jego wynagrodzenie ma być tak duże, że mogłoby sfinansować dwa lata prac na wykopaliskach, decyduje się na ofertę. Nawet w największych marzeniach nie przyszłoby mu do głowy, że będzie miał okazję zobaczyć żywe dinozaury. Park Jurajski kryje nie tylko tajemnice, ale też ogromne niebezpieczeństwo!
Prezent dla babci:
Rok 1945 – zwycięstwo aliantów. Powstaje nowy podział ziem polskich. Nasz kraj ma nowe granice – od Bugu po Odrę. Niemcy muszą opuścić swe domy i przenieść się w głąb swojego kraju, a Polacy zza Buga zamieszkać na ich miejscu. To kolejny rozdział w ich życiu, ale kolorowo nie jest. Grupy przesiedleńców wpadających do rzek podczas prób przeprawy przez zamarzniętą wodę, szabrownicy, wielodniowe wędrówki w poszukiwaniu nowego lokum, oddawanie dzieci do sierocińców, wznawianie przedwojennych interesów, mieszkanie z wrogami pod tym samym dachem, z jednej strony bieda i głód, a z drugiej możliwość wzbogacenia się czyimś kosztem – taki przejmujący obraz przedstawia Magdalena Grzebałkowska w swoim reportażu „1945 wojna i pokój”.
Gdy stało się jasne, że Mileva jest kaleka, a jej zdeformowana noga może zaprzepaścić szanse na zdobycie męża, ojciec dziewczyny postanowił zakorzenić w niej pasję do nauki. Uważał bowiem, że małżeństwo to nie jedyna droga do szczęścia kobiety. Okazało się, że Mileva jest wybitnie zdolna i jako jedna z czterech, w tych czasach, kobiet dostała się na Wydział Fizyki w Zurychu. To była rzadkość. Z końcem dziewiętnastego wieku rolą kobiety było podporządkowanie się mężczyźnie, zajmowanie domem oraz rodzenie dzieci. Na szczęście dziewczyna wybrała inną drogę – naukę. Podczas studiów poznała uroczego, rozkochanego w grze na skrzypcach, studenta. Był nim Albert Einstein. Już początki ich znajomości nie były proste. Musieli się ukrywać ze swoją miłością, by nie zaprzepaścić kariery naukowej. Kiedy Mileva, jako panna, zaszła w ciążę, wyjechała do rodziców, aby ukryć swą hańbę oraz ochronić Alberta przed plotkami. W Nowym Sadzie (obecnie Serbia) urodziła córkę Lieserl, która najprawdopodobniej zmarła na szkarlatynę lub została adoptowana. Einstein nigdy jej nie widział.
Od piętnastu lat Sisi jest żoną cesarza Franciszka Józefa. Jako naiwna nastolatka wyszła za mężczyznę, którego kochała, ale którego zdominowały dworska etykieta i rygorystyczna matka. Elżbieta nie ma łatwego życia. Nie może wychowywać dwójki starszych dzieci, nie może nawet zachowywać się swobodnie nawet w prywatnych pomieszczeniach w gronie najbliższej rodziny. Ta charyzmatyczna i żywiołowa trzydziestolatka musi nieustannie zwalczać swoje pragnienia, by normalnie funkcjonować w cesarskim pałacu. Skłania ją to do częstych podróży i ucieczek z dala od męża oraz dominującej teściowej. Jednak kiedy otrzymuje list od swojej zdesperowanej córki, która powiadamia, że z synem Sisi może dziać się coś niedobrego w związku ze zbyt surowymi metodami wychowawczymi, fundowanymi przez jego osobistego nauczyciela, kobieta postanawia wrócić do pałacu i wziąć sprawy w swoje ręce.
Prezent dla dziadka:
Czy wiecie jaka temperatura panuje w roju pszczół i dlaczego jest ona wyższa niż na zewnątrz? Dlaczego wiewiórka rozgrzewa swój ogon tylko w walce z grzechotnikiem? Dlaczego samce wężów udają samice podczas kopulacji? Jak to możliwe, że waran z komodo zabija swoje ofiary, skoro ucisk jego szczęk jest taki sam jak u młodego kociaka? ile wody z sierści otrzepuje pies, a ile szczur?
Autorzy książki wyjaśniają te zagadnienia posługując się prawami fizyki. Ale bez obaw! Nie ma tam skomplikowanych wzorów i równań. Wręcz niektóre wytłumaczenia zostały znacznie uproszczone, tak, aby przeciętny czytelnik, nie będący miłośnikiem tej nauki, mógł je bez problemu zrozumieć. Dziko żyjące zwierzęta nie mają mocnych i trwałych domów, ogrzewania centralnego, bieżącej wody płynącej wprost z kranów, policji, która byłaby ich w stanie ochronić przed agresorami, czy restauracji, w której ktoś im przyrządzi jedzenie. O wszystko muszą zadbać same. Przez lata ewolucji musiały odpowiednio przystosować swoje ciało do walki o przetrwanie na tym, niezbyt przyjaznym dla nich, świecie.
Remigiusz Piotrowski przeprowadza czytelnika przez dwudziestolecie międzywojenne, przedstawiając różne sceny i dziedziny życia naszych rodaków, które powodowały wiele pomyłek, śmiesznych sytuacji, ale także były przyczyną do innowacyjnych pomysłów, a nawet wyśmienitego kombinatorstwa.
Lektura jest podzielona na rozdziały opowiadające, między innymi o hochsztaplerach, kobietach, samobójcach, prasie, biurokracji, polityce, czy po prostu o życiu codziennym w przedwojennej Polsce. Autor opisuje wydarzenia rzeczowo i raczej suchym, typowym dla literatury faktu językiem, ale pisze niezwykle interesująco, wybierając najlepsze smaczki, dlatego czytając tę pozycję niemal cały czas się śmiałam z absurdów, które wówczas opanowały nasz kraj.
Bartosz Michalak, jeszcze za życia Wajdy, wydał wspaniały zbiór wywiadów z aktorami oraz osobami z otoczenia tego znanego reżysera. Znajdziemy tam wypowiedzi, m.in. Daniela Olbrychskiego, Elżbiety Czyżewskiej, Kazimierza Kutza, Zofii Czerwińskiej czy Agnieszki Holand. Ich opowieści są poukładane chronologicznie według czasu powstawania kolejnych filmów. Niektóre z tych wywiadów są opatrzone komentarzem, tak, aby czytelnik miał pełen obraz wydarzeń i to jest pomocne szczególnie dla osób, które nie są dobrze zaznajomione z historią polskiego kina.
Prezent dla dziecka:
„Kubuś Puchatek” to zbiór przezabawnych historyjek, które narrator opowiada swojemu synowi Krzysiowi. Bohaterami są jego zabawki – Niedźwiadek o tytułowym imieniu, Królik, Prosiaczek, osioł Kłapouchy, Przemądrzała Sowa oraz Kangurzyca i jej Maleństwo. Akcja rozgrywa się w Stumilowym Lesie. Zwierzaki przeżywają rozmaite przygody, mają ludzkie cechy i przeróżne charaktery. Kubuś jest niezbyt mądry i lubi miód, Królik jest odważny, ale nieco przemądrzały, Prosiaczek to bardzo strachliwe zwierzątko, Kłapouchy ma ospałe zachowania i depresyjne myśli, a Sowa udaje, że się na wszystkim zna.
”Kubuś Puchatek” został przetłumaczony na 46 języków. Co ciekawe w Polsce uroczy Miś jest znany jako Kubuś Puchatek, ale w innych krajach jego imię brzmi zupełnie inaczej… Na Węgrzech to Micimackó, w Danii mówią na niego Peter Plys, a w Norwegii nazywa się Ole Brumm. W oryginale natomiast ten miś jest… panią misiową. Pierwotnie w polskiej wersji tłumaczenia Kubuś miał się nazywać Fredzia Phi-Phi, było to imię zaproponowane przez Monikę Adamczyk, ale na szczęście się nie przyjęło.
Henryka Pustowójtówna, buntowniczka i uczestniczka powstania styczniowego rozpoczyna swą opowieść, najpierw opisując własne przygody, a następnie przedstawiając czytelniczkom inne ważne kobiety. Są wśród nich te bardzo znane, jak noblistka Maria Skłodowska-Curie, arystokratka i kolekcjonerka Izabela Czartoryska, alpinistka Wanda Rutkiewicz, czy działaczka społeczna Irena Sendlerowa, ale są także te znacznie mniej popularne, jak pierwsza polska chirurg Magdalena Bendzisławska, kobieta-szpieg, która stała się inspiracją do wykreowania postaci Jamesa Bonda, czyli Krystyna Skarbek, poetki Elżbieta Drużbacka, Maria Komornicka czy malarka Zofia Stryjeńska.
Narratorka, dziarska dziewczyna, przenosi się w czasie do różnych miejsc, aby zajrzeć do zakamarków pałaców, domów i pracowni i opowiedzieć o swoich bohaterskich koleżankach, mimo że części z nich nie mogła znać, żyły bowiem w zupełnie innych czasach. Pustowójtówna najpierw sugestywnie opisuje miejsce, w którym znajduje się z czytelniczką, po czym przechodzi do opowieści o kobiecie, którą chciała przedstawić.
Stary, samotny, skromnie żyjący Dżeppetto postanawia wyrzeźbić sobie pajacyka. Od swego przyjaciela stolarza otrzymuje kawałek drewna. Okazuje się, że to nie jest zwykły materiał. Drewno żyje i jeszcze nieukształtowane mówi, krzyczy i płacze. Staruszek zabiera się do pracy, dzięki której z drewna powstaje pajac. Kukiełka przypomina zwykłego chłopca – śmieje się, psoci, a nawet płacze. Dżeppetto nazywa pajaca Pinokiem. Pinokio nie jest grzeczny, jak inne dzieci – bardzo lubi psocić i płatać figle. W ogóle nie słucha się staruszka, którego nazywa tatą. Jest leniem i nicponiem. Przeżywa różne przygody, ale zazwyczaj kończą się one nieprzyjemnymi konsekwencjami.
