Jesień to pora roku, która zdecydowanie sprzyja czytaniu. Długie, chłodne wieczory zachęcają do tego, żeby pozostać w domu z ciepłą herbatą i książką. Księgarnie i wydawnictwa robią wszystko, aby zachęcić czytelników do nabywania nowych tytułów, organizują więc świetne promocje i wyprzedaże.  Od jutra w Biedronce będzie można kupić książki kieszonkowe za 9,99 zł, a wśród nich: powieści

O „Lincolnie w Bardo” George’a Saunders’a mówi się, że to arcydzieło, że zachwyca formą i treścią, że to amerykańskie „Dziady”, że ta powieść jest genialna. A jak jest naprawdę? Prezydent Stanów Zjednoczonych Abraham Lincoln nie może sobie poradzić ze stratą ukochanego syna. Willie zmarł w cierpieniu i chorobie podczas wielkiego balu, w którym uczestniczyli jego rodzice.

Na jednej z grup czytelniczych na Facebooku, kilka dni temu pojawiła się dość nietypowa prośba. Administrator tejże grupy wystosował następujący post: „Wszystkie treści w postach i komentarzach dotyczące audiobooków i filmów, w tej grupie są niewskazane. Czytanie książek to nie słuchanie audiobooków. Proszę nie piszcie także o adaptacjach filmowych! Ja nie zakazuję Wam oglądać filmów,

Wielu z moich znajomych wie, że prowadzę bloga o literaturze, dlatego często słyszę pytanie: „Jaką książkę mi polecasz?”. I tu zaczynają się schody… Polecanie literatury, przynajmniej w moim przypadku, nie jest takie proste. Nawet nie chodzi o to, że każdy ma inny gust i że to, co mnie się podoba, nie musi się odpowiadać innej

Przedstawiam najciekawsze wpisy, wywiady, felietony i posty o literaturze, które znalazłam w ostatnim czasie w sieci. Zapraszam! Zacznę od wpisu, który najświeższy nie jest, bo pochodzi z lipca, ale nadal jest bardzo aktualny i do tego przezabawny. Na blogu Recenzent płakał, gdy czytał pojawił się post o tym, jak nie powinno się pisać powieści. Antyporadnik

Dzisiaj blog Stacja Książka świętuje swoje PIĄTE urodziny! Ależ ten czas płynie. Pamiętam dzień, kiedy zaczynałam. Pomysł powstania bloga zrodził się z dwóch moich pasji pisania i czytania. PIĘĆ lat temu traktowałam całą inicjatywę jako test i nie spodziewałam się, że zostanę w blogosferze aż tak długo. Blogowanie dało mi bardzo wiele – mogę cały czas

Czasem człowiek się zagubi. Po przeżytym rozstaniu, traumie lub niepowodzeniach w pracy musi uciec na koniec świata, by pobyć sam ze sobą i odnaleźć siebie. Niekiedy końcem świata bywa znajdująca się nieopodal wieś, pobliskie góry, czy samotne spacery wzdłuż rzeki, tuż obok domu, a czasem odległe kraje o odmiennej kulturze, smakach i krajobrazach. Na taką

Nadszedł październik, więc czas na podsumowanie poprzedniego miesiąca! Na początku września bardzo powoli czytałam jedną lekturę, ale nie żałuję, bo z „Traktatem o łuskaniu fasoli” tak właśnie powinno się obchodzić — leniwie, refleksyjnie, bez pośpiechu. Na urlopie natomiast nadrobiłam zaległości lekkimi i przyjemnymi książkami. W sumie zmierzyłam się z siedmioma tytułami.  Zaskoczenie miesiąca:  Traktat o

Ile razy zdarzyło się Wam pomyśleć: „Co by było, gdyby…”? A gdyby móc tak sprawdzić swoją przyszłość? Gdyby móc spojrzeć w przód i zobaczyć, do czego doprowadziłby dany krok, a co stałoby się, gdybyśmy jednak poszli w przeciwną stronę? Taką umiejętność posiada bohaterka „Dziewczyny, która wybrała swój los”, czyli najnowszej książki Kasie West.  Addison Coleman

Śmieję się często, ale rzadko kiedy śmieję się w głos, czytając książki. Jednak humor, który Evžen Boček stosuje w serii o Arystokratce, jest tak zabawny, że podczas lektury „Arystokratki w ukropie” co chwilę parskałam śmiechem. Otaczający mnie ludzie wprawdzie patrzyli na mnie dziwnie, ale miałam to totalnie gdzieś.  Maria Kostka z Kostki i jej mało arystokratyczna