Sisi samowolna cesarzowa – Allison Pataki

Elżbieta Amalia Eugenia von Wittelsbach, znana również jako Sisi, w drugiej połowie IXX wieku  była cesarzową Austrii i królową Węgier. Uznawano ją za najpiękniejszą kobietę na świecie, choć wśród własnych dworzan nie zyskała popularności. Mimo, że wyglądała jak królewna z bajki, jej życie nie było takie bajeczne. Sisi musiała przystosować się do bardzo surowych zasad etykiety austriackiego dworu, a tragedie, które ją spotykały sprawiły, że cesarzowa Elżbieta stała się inspiracją współczesnych reżyserów i autorów książek.

Od piętnastu lat Sisi jest żoną cesarza Franciszka Józefa. Jako naiwna nastolatka wyszła za mężczyznę, którego kochała, ale którego zdominowały dworska etykieta i rygorystyczna matka. Elżbieta nie ma łatwego życia. Nie może wychowywać dwójki starszych dzieci, nie może nawet zachowywać się swobodnie nawet w prywatnych pomieszczeniach w gronie najbliższej rodziny. Ta charyzmatyczna i żywiołowa trzydziestolatka musi nieustannie zwalczać swoje pragnienia, by normalnie funkcjonować w cesarskim pałacu. Skłania ją to do częstych podróży i ucieczek z dala od męża oraz dominującej teściowej. Jednak kiedy otrzymuje list od swojej zdesperowanej córki, która powiadamia, że z synem Sisi może dziać się coś niedobrego w związku ze zbyt surowymi metodami wychowawczymi, fundowanymi przez jego osobistego nauczyciela, kobieta postanawia wrócić do pałacu i wziąć sprawy w swoje ręce.

„W Wiedniu kilkusetletnia habsburska tradycja i cesarski protokół rządziły nawet najbardziej intymnymi zgromadzeniami rodzinnymi. Nieustannie trzeba było składać hołd bóstwu etykiety. Przez co w nawet najbardziej naturalnych relacjach brakowało swobody. Nawet w prywatnym saloniku, gdy przebywała tam tylko Sisi, dzieci, Franciszek i jego matka, nie wolno było odezwać się nikomu, do kogo cesarz nie zwrócił się pierwszy. Nie wolno było usiąść do stołu bez rękawiczek ani wstać z krzesła, dopóki Jego Wysokość się nie podniósł. Nikomu nie wolno było jeść, gdy Jego Cesarska Mość już skończył posiłek. Podobne zasady nie miały końca, toteż komunikacja między członkami rodziny ograniczała się do wymiany nieistotnych zwrotów grzecznościowych lub uprzejmych komentarzy o tym, co zdarzyło się w ciągu dnia”*.

„Sisi samowolna cesarzowa” Allison Pataki to fascynująca powieść historyczna o kobiecie zniewolonej i zniszczonej przez rygorystyczną etykietę dworską. Każdy oddech wolności głównej bohaterki, kończył się fiaskiem. Sisi musiała robić wszystko jedynie dla dobra Państwa, nikt nie traktował jej jako niezależnej jednostki, która potrzebuje odrobiny przestrzeni, aby normalnie żyć. Nawet sam cesarz, który był w niej szalenie zakochany zwracał się do swojej żony tylko oficjalnie.

Autorka sprawnie włada piórem, a na bohaterkę swojej powieści wybrała postać historyczną, która do dziś rozpala wyobraźnię. Sisi była niesamowicie piękna, słynęła z brązowych włosów, które sięgały kostek, w dodatku, mimo że nie otrzymała właściwego wykształcenia, była bardzo inteligentną kobietą. To ona doprowadziła do połączenia Austrii i Węgier. Niestety nie miała na tyle dużej siły przebicia, aby móc być po prostu sobą.

Powieść „Sisi samowolna cesarzowa” jest pełna miłości, walki o własne prawa i cierpienia w imię większego dobra. Ta książka pokazuje, że bycie księżniczką, królową czy cesarzową, rzadko kiedy jest usłane różami. Mimo że Allison Pataki ściśle opierała się na faktach, nie jest to jedynie nudny tytuł historyczny. Autorce udało się przenieść czytelnika w czasy cesarzowej Elżbiety ukazując tło tamtych czasów – wystawę Expo, wizyty wielkich władców europejskich, wiedeńskie walce podczas uroczystych balów, a nawet drobne złośliwości dworzan czy ówczesnej prasy. To doskonała pozycja zarówno dla fanów powieści historycznych, jak i romansów oraz literatury obyczajowej.

*Pataki A., Sisi samowolna cesarzowa,HarperCollins Polska, Warszawa 2016,  str. 28

Moja ocena 8/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu HarperCollins Polska