Zakłamane życie dorosłych — Elena Ferrante

Dorośli mają swoje tajemnice. Czasami są to błahostki, a czasami wielkie intrygi mające wpływ na całą rodzinę. Jedno nieostrożne słowo potrafi sprawdzić, że uruchamia się machina skojarzeń, pozwalająca rozwiązać mroczną zagadkę.

Giovanna, dzięki czułym słowom ojca, czuła się piękna i kochana, aż do momentu, gdy pogorszyła wyniki w nauce. Wówczas ojciec w złości powiedział, że jest podobna do jego znienawidzonej siostry. Dziewczynka czuła się odtrącona i zraniona, ale jednocześnie coś nie pozwalało jej zapomnieć o straszniej ciotce, więc postanowiła ją poznać wbrew woli rodziców. Jak się okazało, prawda o zwaśnionym rodzeństwie nie była taka prosta, jak przedstawiał to ojciec, a dotąd jego krystalicznie czysty ideał w oczach córki zaczął pękać.

„Kłamstwo kłamstwem pogania: dorośli zabraniają dzieciom kłamać, ale sami sobie folgują”*.

„Zakłamane życie dorosłych” to opowieść o dorastającej dziewczynce, o pewnej bransoletce, o Neapolu, o trudnych relacjach międzyludzkich i o tajemnicach rodzinnych. Wszystko to zostało opowiedziane za pomocą bardzo obrazowych scen. Trzeba przyznać, że po kilku mniej udanych książkach Elena Ferrante znów wróciła do formy. Czytając tę książkę, dosłownie czuć tętniące życiem miasto, czuć też wyraźne emocje bohaterów — rozdartej po rozwodzie rodziców Giovanny; złośliwej, ale samotnej ciotki; buzujących hormonami młodych chłopców; zdradzanej matki; czy tworzącego nową rodzinę ojca.

„Trzeba się bać nawet wtedy, gdy nie ma powodu. Strach pobudza do czujności”**.

Proza Ferrante pokazuje dzikość włoskich dusz, osób o wielkim temperamencie, ale i wielkich sercach. Pokazuje także, że życie dorosłych i dzieci wszędzie wygląda podobnie. We wszystkich rodzinach na świecie są podobne przyjaźnie, podobne zadurzenia, podobne tajemnice, podobne radości i podobne dramaty. Z jednej strony jest więc to powieść unikatowa, przez niecodzienny klimat Neapolu, a z drugiej uniwersalna, dzięki zwykłym emocjom i problemom. Dzięki „Zakłamanemu życiu dorosłych” ponownie uległam magii pióra autorki, urzekł mnie klimat zbliżony do „Genialnej Przyjaciółki”. Polecam!

Moja ocena: 10/10

* Ferrante E., Zakłamane życie dorosłych, Wydawnictwo Sonia Draga, Katowice 2020.

** tamże.